Κυριακή Των Βαΐων
Οι Λαζαρίνες, συνεχίζοντας την παράδοση και αφού ξεκουράζονταν λίγες ώρες, μετέβαιναν το πρωί της Κυριακής των Βαΐων στην εκκλησία, όπως και όλοι οι κάτοικοι.
Στις πλατείες των χωριών ακολουθούσε χορός από τις Λαζαρίνες, αλλά και από όλους τους κατοίκους.
Η στολή των Λαζαρίνων ήταν διαφορετική εκείνη την ημέρα. Φορούσαν πολύχρωμα φουστάνια και ποδιές, γιλέκο και κρέπι στο κεφάλι, το χρώμα του οποίου καθοριζόταν διαφορετικά σε κάθε χωριό.
Τραγούδια των Βαϊών όπως: “Γεφύρι είχα στη θάλασσα και σκάλα μες την άμμο, ανέβαινα – κατέβαινα για το Χριστός Ανέστη, το Χάρο ρωτούσα: δείξε με Χάρε δείξε με πότε θες να με πάρεις, την Κυριακίτσα που ‘ρχεται ή την άλλη παραπάνω. Αν έχεις άσπρα βάλε τα φλουριά μην τα λυπάσαι και αν έχεις άλογο καλό περπάτα καβαλάρης” ήταν πένθιμα καθώς ακολουθούσε η Μεγάλη Εβδομάδα.
Το απόγευμα, μετά την μεσημεριανή ξεκούραση, το γλέντι ξεκινούσε ξανά στις πλατείες και διαρκούσε μέχρι τη νύχτα.