Μετά την απελευθέρωση της Ελασσόνας το 1912, ως πρώτος πρόεδρος της Κοινότητας διορίστηκε ο Ν. Κυριακού στις 21 Οκτωβρίου. Στις 10 Νοεμβρίου αντικαταστάθηκε από τον Ανδρέα Κόρακα.
Στις 23 Αυγούστου 1919, η Ελασσόνα αναγνωρίστηκε ως Κοινότητα, με έδρα τον οικισμό της Ελασσόνας. Στην Κοινότητα προσαρτήθηκαν οι οικισμοί Δριάνοβον (Δρυμός), Τσερνίλο (Αγιονέρι) και Μικρό Ελευθεροχώρι. Το 1920 προσαρτήθηκε ο οικισμός Μεργιάς (καταργήθηκε το 1927), ενώ το Δριάνοβον αποσπάστηκε και αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα. Το 1961 αναγνωρίστηκε ο οικισμός Νέον Πολυνέριον και προσαρτήθηκε στην Κοινότητα Ελασσόνας (καταργήθηκε το 1981).
Το 1964, η Κοινότητα αναγνωρίστηκε ως Δήμος Ελασσόνας.
Σημειώνεται ότι η Ελασσόνα, μέχρι το 2010, ήταν η έδρα της ομώνυμης επαρχίας. Σε αυτήν ανήκε όλη η περιοχή του σημερινού Δήμου Ελασσόνας. Επιπλέον, ανήκε ο οικισμός Άγιος Δημήτριος από το 1919 μέχρι το 1942 (σήμερα ανήκει στην περιφέρεια Κατερίνης). Οι οικισμοί Δαμάσι και Δαμασούλι από το 1919 μέχρι το 1997 ανήκαν στην επαρχία της Ελασσόνας (σήμερα ανήκουν στα διοικητικά όρια του Τυρνάβου). Το έτος 1943, οι κοινότητες της Κρανιάς και του Λουτρού προσαρτήθηκαν στην επαρχία της Ελασσόνος από την επαρχία Γρεβενών του νομού Κοζάνης όπου ανήκαν. Επίσης, το 1943 προσαρτήθηκε και η κοινότητα της Δεσκάτης, μέχρι το 1964 (σήμερα ανήκει στην περιφέρεια Γρεβενών).
Στις πρώτες δημοτικές εκλογές του 1965, εκλέχθηκε ως πρώτος Δήμαρχος ο Χρήστος Βλαχοδήμος, ο οποίος είχε διατελέσει και Πρόεδρος της Κοινότητας Ελασσόνας από το 1959 έως το 1962. Το 1967, με την επικράτηση της Κυβέρνησης των Συνταγματαρχών, διορίστηκε Δήμαρχος Ελασσόνας ο Αντώνιος Τσιαβές.
1965: Δήμαρχος ο Χρήστος Βλαχοδήμος (10 έδρες). [Αντιπολίτευση: Δημήτριος Αδάμου (5 έδρες)]-Σύνολο 15 έδρες.
1975: Δήμαρχος ο Βασίλειος Αγοράστης.
1978: Δήμαρχος ο Ιωάννης Παπαδημόπουλος (10 έδρες). [Αντιπολίτευση: Κωνσταντίνος Καρυπίδης (5 έδρες)]-Σύνολο 15 έδρες. Η Αετορράχη ενσωματώθηκε στον Δήμο.
1982: Δήμαρχος ο Πέτρος Χατζήνας (9 έδρες). [Αντιπολίτευση: Ιωάννης Παπαδημόπουλος (4 έδρες), Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου (2 έδρες)]-Σύνολο 15 έδρες.
1982: Δήμαρχος ο Πέτρος Χατζήνας (9 έδρες). [Αντιπολίτευση: Ιωάννης Παπαδημόπουλος (4 έδρες), Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου (2 έδρες)]-Σύνολο 15 έδρες.
1990: Δήμαρχος ο Λάζαρος Μεταξιώτης (9 έδρες). [Αντιπολίτευση: Δημήτριος Φακής (4 έδρες), Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου (2 έδρες)]-Σύνολο 15 έδρες.
1994: Δήμαρχος ο Λάζαρος Μεταξιώτης (9 έδρες). [Αντιπολίτευση: Δημήτριος Φακής (3 έδρες), Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου (2 έδρες), Χρήστος Γαλάρας (1 έδρα)]-Σύνολο 15 έδρες. Ο Δρυμός ενσωματώθηκε στον Δήμο.
1998: Δήμαρχος ο Χρήστος Καραγιάννης (17 έδρες). [Αντιπολίτευση: Ηρακλής Λιόλιος (10 έδρες)]-Σύνολο 27 έδρες. Η εδαφική επέκταση του Δήμου συνεχίστηκε με την προσάρτηση των Κοινοτήτων Ευαγγελισμός, Βαλανίδα, Κλεισούρα, Γαλανόβρυση, Κεφαλόβρυσο, Παλαιόκαστρο, Λεύκη, Στεφανόβουνο και Τσαριτσάνη.
2002: Δήμαρχος ο Χρήστος Καραγιάννης (17 έδρες). [Αντιπολίτευση: Ζήσης Γιώτσας (9 έδρες), Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου (1 έδρα)]-Σύνολο 27 έδρες.
2006: Δήμαρχος ο Βασίλειος Φαρμάκης (13 έδρες). [Αντιπολίτευση: Χρήστος Καραγιάννης (8 έδρες)]-Σύνολο 21 έδρες.
2010: Δήμαρχος ο Γεώργιος Πασχόπουλος (25 έδρες). [Αντιπολίτευση: Χρήστης Καραγιάννης (14 έδρες), Δημήτριος Αβρανάς (2 έδρες)]-Σύνολο 41 έδρες.
Στο πλαίσιο της διοικητικής μεταρρύθμισης, ο Δήμος Ελασσόνας διευρύνθηκε σημαντικά, ενσωματώνοντας οικισμούς από τους γειτονικούς πρώην δήμους και κοινότητες, αποκτώντας τη σημερινή του μορφή και καλύπτοντας όλη την έκταση της επαρχίας. Από τον πρώην Δήμο Λιβαδίου, προσαρτήθηκαν οι οικισμοί: Λιβάδι, Δολίχη. Από τον Δήμο Αντιχασίων, οι οικισμοί: Κρανέα, Λουτρό, Άκρη, η οποία συστάθηκε ως ομώνυμη κοινότητα το 1979, όταν αποσπάστηκε από τη κοινότητα του Λουτρού. Από τον Δήμο Ολύμπου, οι οικισμοί: Σκοπιά, Φλάμπουρο, Καλύβια, Πύθιο, Πετρωτόν, Ασπρόχωμα, Λόφος, Βρυσοπούλες, Ολυμπιάς, Καλλιθέα, Ιερά Μονή Σπαρμού, Κοκκινοπηλός (συμπεριλαμβάνοντας και τον οικισμό των Καλυβίων, ο οποίος είχε αναγνωριστεί ως οικισμός στις 16/10/1940), Σπαρμός, Κοκκινόγη. Από τον Δήμο Ποταμιάς, προστέθηκαν οι οικισμοί: Πραιτώρι, Μεσοχώρι, Βλαχογιάννι, Μαγούλα, Δομένικο, Καλύβια Αναλήψεως, Μέγα Ελευθεροχώρι, Συκέα, Αμούρι. Από τον Δήμο Σαρανταπόρου, οι οικισμοί: Γιαννωτά, Φαρμάκη, Συκιά, Άζωρος, Γεράνια, Μηλέα, Τσαπουρνιά, Σαραντάπορο, Λυκούδι. Από την Κοινότητα Βερδικούσσης, προσαρτήθηκαν οι οικισμοί: Παλιάμπελα, Κουτσούφλιανη, Βάρκος, Αμπέλια, Παλιάσκια, Βερδικούσσα. Από την Κοινότητα Καρυάς, οι οικισμοί: Κρυόβρυση, Καρυά, Συκαμινέα. Από την Κοινότητα Τσαριτσάνης, ενσωματώθηκε ο οικισμός: Τσαριτσάνη.
2014: Δήμαρχος ο Νικόλαος Ευαγγέλου (25 έδρες). [Αντιπολίτευση: Γεώργιος Πασχόπουλος (9 έδρες), Βασίλειος Βαρνάς (3 έδρες), Ηρακλής Λιόλιος (2 έδρες), Δημήτριος Αβρανάς (2 έδρες)] –Σύνολο 41 έδρες.
2019: Δήμαρχος ο Νικόλαος Γάτσας (14 έδρες), Δημήτριος Καρανίκας (7 έδρες). [Αντιπολίτευση: Νικόλαος Ευαγγέλου (17 έδρες), Δημήτριος Αβρανάς (2 έδρες)]-Σύνολο 41 έδρες.
2023: Δήμαρχος ο Νικόλαος Γάτσας (17 έδρες). [Αντιπολίτευση: Νικόλαος Ευαγγέλου (11 έδρες), Δημήτριος Αβρανάς (1 έδρα)]-Σύνολο 29 έδρες. Η μείωση των εδρών του Δημοτικού Συμβουλίου οφείλεται στη σημαντική πτώση του πληθυσμού του Δήμου, που μειώθηκε κατά 21,9%, από 32.602 κατοίκους το 2011 σε 25.459 το 2021, σύμφωνα με τις απογραφές.
Πηγές – Βιβλιογραφία:
Λίλη Πολυξένη, Η εκπαιδευτική, κοινωνική και πολιτική κατάσταση της Ελασσόνας μέσα από την εφημερίδα: ‘’Η ΜΙΚΡΑ ΤΗΣ ΕΛΑΣΣΟΝΟΣ’’ του Γιάννη Αδάμου (1959-1967), Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Φλώρινα 2021.
Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης, Εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, Δημοτικές – Κοινοτικές Εκλογές, Ελασσόνα.
ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ 