Το 1640, ο τότε επίσκοπος της Πέτρας Σεραφείμ, στην εκκλησιαστική επαρχία του οποίου ανήκε η μονή, βλέποντας τα έργα των μοναχών και θέλοντας να τους συμπαρασταθεί, ζήτησε από το Οικ. Πατριαρχείο, μέσω του μητροπολίτη της Θεσσαλονίκης, την έκδοση ενός πατριαρχικού-συνοδικού γράμματος, με το οποίο να ρυθμίζεται η λειτουργία της μονής και οι σχέσεις των μοναχών. Ο οικ. πατριάρχης Παρθένιος Α΄ (1639-1644),6 αφού έλαβε την αίτηση του επισκόπου της Πέτρας, «η μετριότης [του] συνοδικώς διασκεψαμένη και αποδεξαμένη», συνέταξε και απέστειλε, το έτος αυτό, το παρουσιαζόμενοεδώ γράμμα.
ΠΕΡΡΑΙΒΙΑ 